Τα μαύρα σφραγίσματα ευθύνονται για την εμφάνιση σοβαρών νευρολογικών διαταραχών και γενετικών ανωμαλιών στα βρέφη
Τι είναι τα μαύρα σφραγίσματα;
Το οδοντιατρικό αμάλγαμα (μαύρα σφραγίσματα) είναι ένα υλικό που χρησιμοποιείται για την έμφραξη των τερηδονισμένων δοντιών για τουλάχιστον 100 χρόνια. Αποτελείται από 50% υδράργυρο 35% άργυρο, 13% κασσίτερο, 2% χαλκό και ψήγματα ψευδαργύρου. Η παρουσία των 5 παραπάνω διαφορετικών μετάλλων στη σύνθεση του Οδοντιατρικού αμαλγάματος και ο χαλαρός χημικός τους δεσμός έχει ως αποτέλεσμα αφενός τη δημιουργία γαλβανικών ρευμάτων που διαπερνούν όλο το σώμα και είναι της τάξης των 0,1 με 10μΑ (μικροαμπέρ) και αφετέρου τη συνεχή απελευθέρωση δηλαδή τη συνεχή διάλυση των παραπάνω μετάλλων, τα οποία υπό τη μορφή ιόντων μολύνουν ολόκληρο τον οργανισμό μας. Το φαινόμενο αυτό είναι ακόμη εντονότερο όταν συνυπάρχουν στη στοματική κοιλότητα ένθετα ή άλλες προσθετικές εργασίες κατασκευασμένες από χρυσό ή άλλο πολύτιμο μέταλλο.
Μελετώντας τη διεθνή ιατρική βιβλιογραφία των τελευταίων 10 χρόνων κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο υδράργυρος ευθύνεται (μεταξύ των άλλων) για την εμφάνιση γενετικών ανωμαλιών και εκδήλωση σοβαρών νευρολογικών διαταραχών στα βρέφη.
Ο υδράργυρος είναι ένα νευροτοξικό και κυτταροτοξικό μέταλλο που καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα και επηρεάζει το ενδοκρινικό σύστημα προκαλώντας την καταστροφή σπέρματος και ωαρίων.
Πιο αναλυτικά, τα συμπεράσματα της βιβλιογραφικής έρευνας συνοψίζονται στις 9 παραγράφους που ακολουθούν:
1. Κάθε μητέρα που φέρει οδοντιατρικά αμαλγάματα ή που αφαίρεσε τα οδοντιατρικά αμαλγάματα χωρίς να κάνει τον ανάλογο καθαρισμό του οργανισμού της με τα κατάλληλα ομοιοπαθητικά και φυτοθεραπευτικά σκευάσματα έχει υψηλά ποσοστά συγκέντρωσης υδραργύρου στο σώμα της.
2. Τόσο οι ατμοί του υδραργύρου, οι οποίοι απελευθερώνονται καθημερινά στη στοματική κοιλότητα από τα μαύρα σφραγίσματα, όσο και ο μεθυλικός υδράργυρος που είναι το προϊόν αλληλεπίδρασης του μετάλλου με τα βακτήρια της στοματικής κοιλότητας, περνούν ταχύτατα τον πλακούντα και δηλητηριάζουν το βρέφος.2,3,4,5,6,7,8
3. Ένα βρέφος που η μητέρα του έκανε πρόσφατα μαύρα σφραγίσματα λαμβάνει μεγάλη ποσότητα υδραργύρου μέσω του μητρικού γάλατος από τον θηλασμό. Ο υδράργυρος έχει πολύ μεγαλύτερη συγκέντρωση στο μητρικό γάλα από ότι στον ίδιο τον οργανισμό της μητέρας. Όταν μια μητέρα τοποθετήσει στο στόμα της οδοντιατρικά αμαλγάματα αρκούν μόνο δύο ημέρες για να εμφανιστούν τα υψηλά ποσοστά συγκέντρωσης του μετάλλου στο μητρικό γάλα. 9,10,11,12,13,14,15,16,17
4. Ο υδράργυρος που περνάει μέσω του πλακούντα απορροφάται από τον οργανισμό του εμβρύου. Υψηλά ποσοστά συγκέντρωσης του μετάλλου ανιχνεύονται στον εγκέφαλο, το νευρικό σύστημα, την καρδιά, το συκώτι, τα νεφρά και τον θυρεοειδή αδένα. Επειδή το βάρος του εμβρύου είναι πολύ μικρό, η συγκέντρωση του ληφθέντος μετάλλου είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι στον οργανισμό της μητέρας του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το έμβρυο να εμφανίζει ευκολότερα συμπτώματα χρόνιας δηλητηρίασης από ότι η μητέρα του.18,19
5. Ο υδράργυρος προκαλεί εμφάνιση επιληψίας και σύνδρομο μειωμένης προσοχής – αντίληψης στα βρέφη ποντικιών.20
6. Ένα βρέφος που έχει εκτεθεί στον υδράργυρο έχει μεγάλες πιθανότητες να αναπτύξει αυτοάνοσα νοσήματα, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, προβλήματα συμπεριφοράς, επιληψία, αυτισμό, χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, διάφορα νευρολογικά προβλήματα και άσθμα.21,22,23,24,25,26,27,28
7. Ο αυτισμός έχει συσχετιστεί με μητέρες που έφεραν πολλά μαύρα σφραγίσματα πριν τη γέννηση του παιδιού τους ή με μητέρες που εμβολιάστηκαν με Rho-D Immunoglobulin που περιέχει Mercury Thimerosal (υδράργυρο) πριν τη γέννηση του παιδιού τους. Σε έρευνα που έγινε σε 23.000 περιπτώσεις αυτιστικών παιδιών, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε καλυτέρευση έως και 73% όταν τους χορηγήθηκαν για πολλούς μήνες σκευάσματα που δεσμεύουν τον υδράργυρο και τον απομακρύνουν από το σώμα. 29,30 Το ινστιτούτο έρευνας των ΗΠΑ για τον αυτισμό προτείνει ανεπιφύλακτα ότι «η απομάκρυνση του υδραργύρου και των άλλων τοξικών μετάλλων από τον οργανισμό των αυτιστικών παιδιών ή παιδιών με ανάλογες νευρολογικές διαταραχές είναι η πιο ευεργετική θεραπεία που έχουμε μέχρι στιγμής» (Autism Research Institute, 2010)
8. Ο υδράργυρος σε εξαιρετικά μικρή συγκέντρωση προκαλεί μείωση στην κινητικότητα του σπέρματος και μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων, ρίχνοντας ταυτόχρονα τα επίπεδα τεστοστερόνης στους άντρες.
9. Ο υδράργυρος προκαλεί μεγάλες πιθανότητες αποβολής στις γυναίκες και προδιαθέτει στη γέννηση παιδιών με γενετικές ανωμαλίες, επειδή παρεμβαίνει στη σύνθεση του DNA και του RNA.31,32-39
Κάθε γυναίκα που θέλει να γίνει μητέρα θα πρέπει 6 μήνες πριν την έναρξη της εγκυμοσύνης να απομακρύνει με ασφάλεια τα μαύρα σφραγίσματα από την στοματική της κοιλότητα και τον υδραργυρο από τον οργανισμό της.
Για να αντικαταστήσουμε τα οδοντιατρικά αμαλγάματα θα πρέπει ο οδοντίατρος μας να ακολουθήσει ένα αυστηρό πρωτόκολλο για την αφαίρεσή τους:
-Χρήση ειδικής ισχυρής χειρουργικής αναρρόφησης που να αγκαλιάζει το δόντι από το όποιο αφαιρείται το αμάλγαμα .
-Τεμαχισμός του αμαλγάματος και απομάκρυνσή του σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα τεμάχια με κατεονισμό άφθονου κρύου νερού από το αερότορ.
-Χρήση μάσκας προστασίας και γυαλιά για τον γιατρό.
-Διπλά γάντια για τα χέρια του γιατρού που πρέπει να ξεπλένονται συχνά όταν γεμίζουν με ρινίσματα αμαλγάματος.
-Φίλτρο για συγκράτηση του μετάλλου στο οδοντιατρικό μηχάνημα ώστε να μην μολύνουμε το περιβάλλον μέσω την αποχέτευσης.
-Αερισμός του χώρου σε μικρά χρονικά διαστήματα.
-Αφαίρεση 2-3 αμαλγαμάτων κάθε 7-10 μέρες.
Το πρωτόκολλο αυτό προστατεύει σε ένα μεγάλο βαθμό, τόσο τον ασθενή όσο και τον γιατρό, από την απορρόφηση των τοξικών ατμών του υδραργύρου, που παράγονται από το τρόχισμα για την αφαίρεση των μαύρων εμφράξεων.
Για την αποτοξίνωση από τον υδράργυρο πρέπει να εφαρμοστεί ένα θεραπευτικό όχημα που θα προκαλέσει: α) την αποβολή του μετάλλου από τα κύτταρα β)την δέσμευση του και γ) την αποβολή του από το σώμα μέσω του απεκριτικού μας συστήματος.
Χρησιμοποιούμε τα ομοιοπαθητικά φάρμακα Mercurius Solubilis ,mercurius vivus,dental amalgam, και τα Solidago και Taraxacum (για τον καθαρισμό ήπατος και νεφρών και τη διέγερση της νεφρικής και της ηπατικής λειτουργίας).
Το Lipoic acid για την απομάκρυνση του ινοργανικού υδραργύρου (των οδοντιατρικών αμαλγαμάτων).
Παράλληλα χορηγούμε και φυτοθεραπευτικά σκευάσματα που βοηθούν τη δέσμευση και αποβολή του μετάλλου.
Τα σκευάσματα αυτά περιέχουν: chlorella, vitamin-c cilantro,allium sativum,allium ursinum,omega-3(epa-dha),probiotics. H επιλογή των σκευασμάτων βασίζεται στις ανάγκες του κάθε ασθενούς. Καλό είναι οι ασθενείς που θέλουν να αποτοξινωθούν από τον υδράργυρο του οδοντιατρικού αμαλγάματος να μην χρησιμοποιούν τα σκευάσματα αυτά μόνοι τους αλλά να ακολουθούν την καθοδήγηση του θεράποντος ομοιοπαθητικού οδοντιάτρου.
Μετά από 15 χρόνια κλινικής παρατήρησης διαπίστωσα ότι πολλά από τα παιδιά που έχουν δηλητηριαστεί από υδράργυρο παρουσιάζουν τα παρακάτω συμπτώματα
1. -Υπερτροφική Αιμορραγική Ουλίτιδα με έντονη κακοσμία.
2. -Αυξημένη έκριση σιέλου με μεταλλική γεύση
3. -Υπερτροφικές πυώδεις αμυγδαλές
4. -Πόνους στα κόκαλα των άκρων το βράδυ, που χειροτέρευαν με κρύο και υγρό καιρό.
5. -Αδυναμία συγκέντρωσης στο σχολείο.
6. -Υπερβολική επιθετικότητα απέναντι στους συμμαθητές και το οικογενειακό τους περιβάλλον .
7. -Αϋπνία μετά τα μεσάνυχτα
Για την απομάκρυνση του υδραργύρου από τον οργανισμό των παιδιών και την βελτίωση των ψυχικών και σωματικών τους συμπτωμάτων, χρησιμοποιούμε τα ομοιοπαθητικά φάρμακα Mercurius Solubilis ,mercurius vivus,dental amalgam, Solidago ,Taraxacum και τα φυτοθεραπευτικά vitamin-c ,chlorella,και probiotics.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, kali-bichromicum, kali bromatum, lithium phoshoricum, baryta phoshorica, baryta carbonica, thallium mettallicum, lanthanum bromatum, helium, neon και magnesia bromata, άλατα του plumbum και του aluminium, έχουν βοηθήσει σε περιπτώσεις αδυναμίας συγκέντρωσης, μειωμένης μνήμης και προσοχής, έλλειψης επικοινωνίας με το περιβάλλον και επιθετικότητα.
Βιβλιογραφικές αναφορές
1. Cytotoxic, neurotoxic, immunotoxic, and endocrine disrupting effects of mercury, Review; B. Windham (Ed), cites over 3000 peer-reviewed medical studies and Government agency documentation. www.flcv.com/amalg6.html
2. Lutz E, Lind B, Herin P, Krakau I, Bui TH, Vahter M. Concentrations of mercury, cadmium, and lead in brain and kidney of second trimester fetuses and Infants. Journal of Trace Elements in Medicine and Biology 1996;10:61‑67.
3. Drasch G, Schupp I, Hofl H, Reinke R, Roider G. Mercury Burden of Human Fetal and Infant Tissues, Eur J Pediatrics 1994; 153:607‑610; & Drasch G, The Influence of Amalgam fillings of mothers on the mercury levels in fetal and baby organs, in International Symposium: “Status Quo and Perspectives of Amalgams and other dental materials” European Academy, Ostenhausen, Germany, April 29, 1994.
4. Leistevuo J et al, Dental amalgam fillings and amount of organic mercury in human saliva. Caries Res 2001 May‑Jun;35(3):163‑6; & www.flcv.com/damspr1.html
5. Oster O, Prellwitz W. Die Pathobiochemie, Diagnose und Therapie der Metall- und Metalloidintoxikation-2. Die Quecksilberintoxikation. Intensivmed 1985; 22(3):130-9.
6. Inouye M, Hoshino K, Murakami U. Behavioral and neuropathological effects of prenatal methyl mercury exposure in mice. Neurobehav Toxicol Teratol 1985; 7;227‑232.
7. Annau Z, Cuomo V, Johns Hopkins Univ., School of Public Health, Mechanisms of neuro-toxicity and their relationships to behavioral changes. Toxicology, 1988, 49(2): 219‑25.
8. Mottet NK, Shaw CM, Burbacher, TM, Health Risks from Increases in Methylmercury Exposure, Health Perspect 1985; 63: 133‑140; & (b) P.Grandjean et al, “MeHg and neurotoxicity in children”, Am J Epidemiol, 1999; & Sorensen N, et al; Prenatal mercury exposure rasises blood pressure, Epidemiology 1999, 10:370-375; & [Environmental epidemiology research leads to a decrease of the exposure limit for mercury] [Article in Danish] Weihe P, Debes F, White RF, Sorensen N, Budtz-Jorgensen E, Keiding N, Grandjean P. Ugeskr Laeger. 2003 Jan 6;165(2):107-11. & (c) National Research Council, Toxicological Effects of Methylmercury (2000), pp. 304‑332: Risk Characterization and Public Health Implications, Nat’l Academy Press 2000; & Kate Mahaffey, U.S. EPA, The National Forum on Contaminants in Fish, Jan 2004; and Environ Health Perspectives, 2003, 111: 1465-1470.
9. Vimy MJ,TakahashiY, Lorscheider FL. Maternal ‑Fetal Distribution of Mercury Released From Dental Amalgam Fillings. Amer J Physiol 1990; 8:R939‑945.
10.Lutz E, Lind B, Herin P, Krakau I, Bui TH, Vahter M. Concentrations of mercury, cadmium, and lead in brain and kidney of second trimester fetuses and Infants. Journal of Trace Elements in Medicine and Biology 1996;10:61‑67.
11.Drasch G, Schupp I, Hofl H, Reinke R, Roider G. Mercury Burden of Human Fetal and Infant Tissues, Eur J Pediatrics 1994; 153:607‑610; & Drasch G, The Influence of Amalgam fillings of mothers on the mercury levels in fetal and baby organs, in International Symposium: “Status Quo and Perspectives of Amalgams and other dental materials” European Academy, Ostenhausen, Germany, April 29, 1994.
12. Boyd ND, Benediktsson H, Vimy MJ, Hooper DE, Lorscheider FL. Mercury from dental silver tooth fillings impairs sheep kidney function”, Am.J. Physiol. 261 (Regulatory Integrative Comp Physiol 1991: 30: R1010‑R1014.
13. Kuntz WD, Pitkin RM, Bostrom AW, Hughes MS. Maternal and chord blood mercury background levels; a longitudinal surveillance. Am J Obstet and Gynecol 1982; 143(4): 440‑443.
14. Paccagnella B, Riolfatti M. Total mercury levels in human milk from Italian mothers. Ann Ig 1989: 1(3-4):661-71; & Grandjean P; Jurgensen PJ, Weihe P., Milk as a Source of Methylmercury Exposure in Infants. Environ Health Perspect 1994 Jan;102(1):74‑7.
15. Suzuki T, Takemoto T, Shishido S, Kani K. Mercury in human amniotic fluid. Scand J Work Environ Health 1977; 3(1):32-5; & (b) Ramirez GB, Cruz MC, Pagulayan O, Ostrea E, Dalisay C. The Tagum study I: analysis and clinical correlates of mercury in maternal and cord blood, breast milk, meconium, and infants’ hair. Pediatrics 2000 Oct;106(4):774‑81; & (c) Ramirez GB, Pagulayan O, Akagi H, Francisco Rivera A, Lee LV, Berroya A, Vince Cruz MC, Casintahan D. Tagum study II: follow-up study at two years of age after prenatal exposure to mercury. Pediatrics. 2003 Mar;111(3):e289-95.
16. Warfvinge K, Berlin M, Logdberg B. The effect on pregnancy outcome and fetal brain development of prenatal exposure to mercury vapour. Neurotoxicology 1994; 15(4).
17. Mottet NK, Shaw CM, Burbacher, TM, Health Risks from Increases in Methylmercury Exposure, Health Perspect 1985; 63: 133‑140; & (b) P.Grandjean et al, “MeHg and neurotoxicity in children”, Am J Epidemiol, 1999; & Sorensen N, et al; Prenatal mercury exposure rasises blood pressure, Epidemiology 1999, 10:370-375; & [Environmental epidemiology research leads to a decrease of the exposure limit for mercury] [Article in Danish] Weihe P, Debes F, White RF, Sorensen N, Budtz-Jorgensen E, Keiding N, Grandjean P. Ugeskr Laeger. 2003 Jan 6;165(2):107-11.
18. Cytotoxic, neurotoxic, immunotoxic, and endocrine disrupting effects of mercury, Review; B. Windham (Ed), cites over 3000 peer-reviewed medical studies and Government agency documentation. www.flcv.com/amalg6.html
19. Sensitization to inorganic mercury could be a risk factor for infertility. Podzimek S, Prochazkova J, Bultasova L, Bartova J, Ulcova-Gallova Z, Mrklas L, Stejskal VD., The Institute of Dental Research, 1st MF and GUH, Charles University, Prague, Czech Republic. Neuro Endocrinol Lett. 2005 Aug;26(4):277-82.
20. (a) Effects of continuous low-dose exposure to organic and inorganic mercury during development on epileptogenicity in rats. Szasz A, Barna B, et al, Neurotoxicology. 2002 Jul;23(2):197-206; & (b) D.Klinghardt(MD), “Migraines, Seizures, and Mercury Toxicity”, Future Medicine Publishing, 1997; &© Mechanisms by which mercury causes epilepsy and seizures, B. Windham(Ed), www.flcv.com/epilepsy.html
21. Vimy MJ,TakahashiY, Lorscheider FL. Maternal ‑Fetal Distribution of Mercury Released From Dental Amalgam Fillings. Amer J Physiol 1990; 8:R939‑945.
22. Vimy MJ, Hooper DE, King WW, Lorscheider FL. Mercury from maternal silver tooth fillings: a source of neonatal exposure”, Biological Trace Element Research, 56: 143‑52,1997.
23. Newland MC, Warfvinge K, Berlin M. Behavioral consequences of in utero exposure to mercury vapor. Toxicology & Applied Pharmacology 1996; 139: 374-386; & Berlin, M; et al. Prenatal Exposure to Mercury Vapor: Effects on Brain Development. The Toxicologist, 12(1):7(A245), 1992; & “Expert Consulted For Amalgam Study Demands Amalgam Ban”, Swedish Dental Materials Study, “Dagens Nyheter”, April 26 2003, www.dn.se/DNet/jsp/polopoly.jsp?d=597&a=134259&previousRenderType=6- www.tv4.se/nyheterna/lopsedel.html
24. Leonhardt R, Pekel M, Platt B, Haas HL, Busselberg D. Voltage‑activated calcium channel currents of rat DRG neurons are reduced by mercuric chloride and methylmercury. Neurotoxicology 1996 Spring;17(1):85‑92
25. Boadi Wyl, Urbach J, Brandes JM, Yannai S, In vitro effect of mercury on enzyme activities and its accumulation in the first-trimester human placenta. Environ Res 1992; 57(1):96-106.
26. Fredriksson A, Dencker L, Archer T, Danielsson BR. Prenatal exposure to metallic mercury vapour and methylmercury produce interactive behavioral changes in adult rats. Neurotoxicol Teratol 1996; 18(2): 129-34.
27. Tibbling L, Thomas KA, Lenkei R, Stejskal V, Immunolocial and brain MRI changes in patients with suspected metal intoxication. Int J Occup Med Toxicol 1995; 4(2):285-294.
28. Stejskal VDM, Danersund A, Lindvall A, Hudecek R, Nordman V, Yaqob A et al, Metal-specific memory lymphoctes: biomarkers of sensitivity in man. Neuroendocrinology Letters, 1999.
29. A.S. Holmes, M.F. Blaxill and B.E. Haley, Reduced Levels of Mercury in First Baby Haircuts of Autistic Children; International Journal of Toxicology, 2003; www.safeminds.org/ ; & Dr. A Holmes, Autism Treatment Center,Baton Rouge, La, http://healing‑arts.org/children/holmes.htm ; & www.flcv.com/autismc.html
30. 149. Waly M, Olteanu H, Deth R C, et al; Activation of methionine synthase by insulin-like growth factor-1 and dopamine: a target for neurodevelopmental toxins and thimerosal. Mol Psychiatry. 2004 Jan 27; & (b) Mercury and autism: accelerating evidence? Mutter J, Naumann J, Schneider R, Walach H, Haley B. Neuro Endocrinol Lett. 2005 Oct;26(5):439-46; & © Hornig M, Chian D, Lipkin WI., Neurotoxic effects of postnatal thimerosal are mouse strain dependent. Mol Psychiatry. 2004 Jun 8;
31. Boyd ND, Benediktsson H, Vimy MJ, Hooper DE, Lorscheider FL. Mercury from dental silver tooth fillings impairs sheep kidney function”, Am.J. Physiol. 261 (Regulatory Integrative Comp Physiol 1991: 30: R1010‑R1014.
32. Sheiner EK, Sheiner E, Hammel RD, Potashnik G, Carel R. Effect of occupational exposures on male fertility: literature review. Ind Health. 2003 Apr;41(2):55-62; & Leung TY, Choy CM, Yim SF, Lam CW, Haines CJ. Whole blood mercury concentrations in sub-fertile men in Hong Kong. Aust N Z J Obstet Gynaecol. 2001 Feb;41(1):75-7; & Khera KS, Teratogenic and genetic effects of mercury toxicity. In:The Biochemistry of Mercury in the Environment, Nriagu, J.O.(Ed) Amsterdam , Elsevier, 503‑18,1979; & Prati M, Gornati R, Boracchi P, Biganzoli E, Fortaner S, Pietra R, Sabbioni E, Bernardini G. A comparative study of the toxicity of mercury dichloride and methylmercury, assayed by the Frog Embryo Teratogenesis Assay–Xenopus (FETAX). Altern Lab Anim. 2002 Jan-Feb;30(1):23-32. & John Aitken, Head- Dept. Of Biological Sciences, University of Newcastle in Australia. “Sperm on the wane”, paper for Conference on Male-Mediated Developmental Toxicity. Montreal, June 22, 2001, The Gazette, June 22, 2001;
33. Babich H. The mediation of mutagenicity and clastogenicity of heavy metals by physiochemical factors. Environ Res 1985: 37;253‑286.
34. Bucio L, Garcia C, Souza V, Hernandez E, Gonzalez C, Betancourt M, Gutierrez‑Ruiz MC. Uptake, cellular distribution and DNA damage produced by mercuric chloride in a human fetal hepatic cell line. Mutat Res 1999; Jan 25;423(1‑2):65‑72.
35. Pamphlett R, Slater M, Thomas S. Oxidative damage to nucleic acids in motor neurons containing Hg. J Neurol Sci 1998; 159(2):121‑6. (rats & primates)
36. O’Halloran TV. Transition metals in control of gene expression. Science 1993; 261(5122):715-25.
37. Verschaeve L, Kirsch‑Volders M, Susanne C, Groetenbriel C, Haustermans R, Lecomte A, Roossels D. Genetic damage induced by occupational low level mercury exposure. Envir Res, 12:306‑10,1976.
38. Ariza ME, Williams MV. Mercury mutagenesis. Biochem Mol Toxicol 1999; 13(2):107‑12.
39. Lee IP, Dixon RL. Effects of mercury on spermatogenesis studied by velocity sedimentation cell separation, J Pharmacol Exp Thera 1975, 194(1);171‑ 181; & Ben-Ozer EY, Rosenspire AJ, et al, Mercuric chloride damages cellular DNA by a non-apoptotic mechanism. Mutat Res. 2000 Oct 10;470(1):19-27; & Ogura H, Takeuchi T, Morimoto K, “A comparison of chromosome aberrations and micronucleus techniques for the assessment of the genotoxicity of mercury compounds in human blood lymphocytes. Mutat Res 1996 Jun;340(2‑3):175‑82
Copyright
Μηνάς Ρηγάτος
Χειρ. Οδοντίατρος
Ειδ. Ομοιοπαθητικός,
Περιοδοντολόγος, Εμφυτευματολόγος.