Εξαγωγή φρονιμίτη & Ομοιοπαθητική

Η χειρουργική εξαγωγή των σωφρονιστήρων (φρονιμίτες) με μικροχειρουργικές τεχνικές και η ομοιοπαθητική τους αντιμετώπιση

Οι φρονιμίτες είναι τα τελευταία δόντια που αποκτά ο άνθρωπος και ακριβώς επειδή εμφανίζονται αργά, πολλές φορές δεν έχουν αρκετό χώρο για να αναπτυχθούν. Γι' αυτό συχνά είναι έγκλειστοι, παγιδευμένοι (ενσφήνωση) από άλλα δόντια ή από το οστό, κάτω από τα ούλα. Στις περιπτώσεις αυτές η περιοχή μπορεί να γίνει ευαίσθητη και να παρουσιάσει οίδημα. Σε άλλες περιπτώσεις ανατέλλουν εν μέρει (ημι-έγκλειστοι) ή είναι κυρτοί, γεγονός που προκαλεί πόνο και προβλήματα.

Οι σωφρονιστήρες ή φρονιμίτες είναι οι τρίτοι τραπεζίτες (γομφίοι) που ολοκληρώνουν την ανάπτυξή τους σε ηλικία 17-26 ετών. Ο σύγχρονος άνθρωπος που καταναλώνει σχετικά μαλακότερες τροφές από τους ανθρώπους προηγούμενων αιώνων, έχει τροποποιήσει το μέγεθος των γνάθων του. Η άνω και η κάτω γνάθος μας είναι μικρότερη από αυτή των αρχαιότερων ανθρώπων. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος που οι τρίτοι γομφίοι δε βρίσκουν τρόπο και χώρο να εμφανιστούν και βρίσκονται έγκλειστοι ή ημιέγκλειστοι μέσα στο οστό της άνω και κάτω γνάθου (βλ. διπλανή εικόνα εικόνα)

Τα προβλήματα που εμφανίζονται συχνότερα από τους φρονιμίτες είναι:

1. Η κίνηση των δοντιών αυτών στο εσωτερικό της γνάθου προκαλεί τραυματισμό των δεύτερων γομφίων, δημιουργώντας βλάβη του οστού που στηρίζει τα δόντια αυτά, τερηδονισμό της επιφάνειάς τους και στις περισσότερες περιπτώσεις ερεθισμό των παρακείμενων ούλων.
2. Μικρόβια της στοματικής κοιλότητας εγκλωβίζονται στην περιοχή και προκαλούν μολύνσεις. Η περιστεφανίτιδα και τα οδοντικά αποστήματα είναι δύο πολύ συχνές παθολογίες της περιοχής όπου προκαλείται οίδημα (πρήξιμο) στην περιοχή, έντονος πόνος που μπορεί να επηρεάσει το τρίδυμο νεύρο και να προκαλέσει ανυπόφορο πόνο αν εξελιχθεί σε νευραλγία του τριδύμου.
3. Η προσπάθεια των σωφρονιστήρων να εμφανιστούν στη στοματική κοιλότητα σπρώχνει τα δόντια όλης της γνάθου προς τα χείλια. Δόντια που στραβώνουν συνεχώς ή πόνοι στην κροταφογναθική άρθρωση είναι τα συνήθη προβλήματα που δημιουργούνται. Γι’ αυτό όταν γίνεται ορθοδοντική θεραπεία συνιστούμε συνήθως να αφαιρούνται οι φρονιμίτες.

Η χειρουργική αφαίρεση των σωφρονιστήρων οδόντων και οι κίνδυνοι που συνεπάγονται

Η αφαίρεση των σωφρονιστήρων απαιτεί τη χειρουργική αφαίρεση του οστού που τους περιβάλλει. Θεωρείται μία γναθοχειρουργική επέμβαση που αν γίνει με τον «παραδοσιακό» τρόπο είναι μία τραυματική εμπειρία για τον ασθενή. Τα συνήθη μετεγχειρητικά προβλήματα είναι έντονος πόνος, αδυναμία διάνοιξης του στόματος, οίδημα που διαρκεί για 6-15 ημέρες. Σε άλλες περιπτώσεις προκαλείται ανεπανόρθωτη βλάβη του οστού που στηρίζει το δεύτερο τραπεζίτη, που έχει σαν αποτέλεσμα την απώλειά του μετά από κάποια χρόνια. Αν γίνουν πολύ έντονοι χειρουργικοί χειρισμοί μπορεί να προκληθεί κάταγμα της γνάθου, καταστροφή του κάτω φατνιακού νεύρου (που προκαλεί απώλεια αίσθησης στα χείλια) ή του γλωσσικού νεύρου (που προκαλεί απώλεια αίσθησης της γλώσσας),  και βλάβη στην κροταφογναθική άρθρωση .

Ο κάτω δεξιά φρονιμήτης (48) «αγκαλιάζει» το κάτω φατνιακό νεύρο.
Αποφασίστηκε η χειρουργική εξαγωγή του γιατί δημιουργούσε
φλεγμονές με πόνο και οίδημα.
Η Γειτνίαση του με το κάτω φατνιακό νεύρο απαίτησε την απεικόνιση
του με τη χρήση υπολογιστικής τομογραφίας ώστε
η εξαγωγή να γίνει με απόλυτη ασφάλεια για τον ασθενή.

Μικροχειρουργικές τεχνικές για την αφαίρεση των σωφρονιστήρων οδόντων

Τα τελευταία 10 χρόνια η χειρουργική αφαίρεση των δοντιών αυτών μπορεί να γίνει με τεχνικές που σκοπό έχουν να τραυματίσουν στο ελάχιστο τους περιβάλλοντες ιστούς όπως τα ούλα και το οστό, μειώνοντας στο ελάχιστο τα μετεγχειρητικά προβλήματα της επέμβασης.

Στο κενό (τρύπα) που αφήνει η εξαγωγή, τοποθετούνται ουσίες όπως κολλαγόνο, αναγεννητικοί παράγοντες του οστού και κοκκία τεχνητού οστού που αναπλάθουν το οστό που έχει χαθεί. Τα τελευταία χρόνια «μικροκομπρεσέρ» έχουν αντικαταστήσει τα συνήθη κοπτικά εργαλεία (χειρουργικές φρέζες) μειώνοντας ακόμα περισσότερο τον τραυματισμό του οστού και τις επιπλοκές του.

Η περιοχή της χειρουργικής εξαγωγής (48) ένα μήνα μετά.
Το κάτω φατνιακό νεύρο δεν τραυματίστηκε

Η φυτοθεραπεία και η ομοιοπαθητική στη χειρουργική των σωφρονιστήρων

Ως χειρουργός στόματος εδώ και 20 χρόνια, χρησιμοποιώ μόνο φυτοθεραπεία και ομοιοπαθητική για να αντιμετωπίσω τον πόνο, το οίδημα και τις μετεγχειρητικές επιπλοκές των σωφρονιστήρων. Οι ασθενείς μου προετοιμάζονται με φυτικά αντιβιοτικά 10 ημέρες πριν. Η ομοιοπαθητική θεραπεία αρχίζει 7 μέρες πριν και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα που συνταγογραφούνται μετεγχειρητικά, διαρκούν 10 μέρες. Στοματοπλύσεις με πρόπολη, καλέντουλα, λεβάντα, πλαντάγκο, υπερικό κλπ συνοδεύουν τη συνταγογραφηση.

Στο 95% των περιπτώσεων δεν δίνεται αντιβίωση ή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Ο ασθενής συμπληρώνει την ομοιοπαθητική θεραπεία με 1-2 ντεπόν ή παναντόλ, δύο τρεις μέρες μετεγχειρητικά, αν το θεωρεί απαραίτητο. Το άγχος του ασθενή ελέγχεται με φυτοθεραπεία και ομοιοπαθητική. Μετά την επέμβαση η γνάθος του ασθενούς «ανατάσσεται» με ασκήσεις κινησιοθεραπείας και οστεοπαθητικής.